بررسی ارتباط میان شکایات صوتی و ویژگی آکوستیکی فرکانس پایه در معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهان

مقدمه: مطالعات نشان می دهد که معلمان به دلایلی از جمله استفاده نادرست از صوت، بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به اختلالات صوتی هستند. بنابراین بیشتر نیازمند برنامه های پیش گیری و درمانی می باشند، ولی متأسفانه به دلیل محدود بودن کلینیک های گفتار درمانی و آسیب شناسان گفتار و زبان، همچنین عدم دسترسی به ابزارهای ارزیابی دستگاهی صوت، امکان ارزیابی جامع و دقیق صوتی معلمان در ایران وجود ندارد. با توجه به اهمیت نقش معلمان دوره ابتدایی در تعلیم و تربیت و تأثیر مستقیم سلامت صوتی معلم بر کیفیت تدریس و یادگیری دانش آموزان، لازم است تا از ارزیابی های ادراکی به شکل مثمر ثمرتری استفاده شود. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط میان شکایت های صوتی معلمان و نتایج دستگاهی تجزیه و تحلیل فرکانس پایه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، در ابتدا مرور کاملی بر متون حاضر در این زمینه انجام شد و شکایات صوتی رایج در مورد فرکانس پایه، استخراج گردید. این شکایت ها پس از تأیید روایی و پایایی، در قالب یک چک لیست در اختیار 95 معلم شاغل در مقطع ابتدایی قرار داده شد، که با روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای انتخاب شده بودند، تا از این طریق صوت خود را ارزیابی نمایند. همچنین نمونه صدای هر معلم نیز ضبط شد تا توسط نرم افزار ارزیابی و با نمره ای مطابقت داده شود که معلمان برای صوت خود در نظر گرفته اند. بدین ترتیب تلقی هر فرد از صوت خود، توسط چک لیست و وضعیت فرکانسی، با تجزیه و تحلیل صوتی حاصل آمد. سپس همبستگی این دو نمره محاسبه شد. یافته ها: بر اساس مطالعه حاضر همه شکایت های صوتی دارای همبستگی معنی داری با وضعیت آکوستیکی فرکانس پایه بودند. نتیجه‎گیری: با توجه به معنی داری همبستگی تمام شکایات با وضعیت آکوستیکی فرکانس پایه، می توان این شکایت ها را مبنای قضاوت قرار داد. با این وجود، برای تشخیص اختلال در فرکانس پایه، استفاده از سایر شیوه های ارزیابی صوتی نیز لازم به نظر می رسد.